ای کاش میتوانستم

یک لحظه میتوانستم ای کاش

بر شانه های خود بنشانم

این خلق بیشمار را،

گرد حباب خاک بگردانم

تا با دو چشم خویش ببینند که خورشیدشان کجاست

و باورم کنند